Δεν προκαλεί καμία έκπληξη η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου για επαναλειτουργία των Δημοτικών Σχολείων στις 8 Φεβρουαρίου, μια βδομάδα δηλαδή αργότερα από την αναμενόμενη επιστροφή των μαθητών/τριών. Ενώ τα ΜΜΕ διέδιδαν ότι η επιδημιολογική ομάδα έδωσε το πράσινο φως και η επιστροφή των παιδιών στις τάξεις ήταν δεδομένη, η χθεσινή ανατροπή επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά τη θέση μας για τα όσα συμβαίνουν στον χώρο της εκπαίδευσης από τον περασμένο Μάρτιο: η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας, ως άμεσα υπεύθυνος φορέας της εκπαίδευσης, δεν προνόησαν, δεν έλαβαν ουσιαστικά μέτρα και δεν επένδυσαν όχι μόνο στην υγεία και ασφάλεια των παιδιών, αλλά ούτε στην παιδεία του τόπου. Την απραξία και ανικανότητα του κράτους δυστυχώς την πληρώνουν για άλλη μια φορά οι μαθητές και οι μαθήτριές μας.

Η νέα εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας αναφέρει ανάμεσα σε άλλα: «Σε ό,τι αφορά στους/στις μαθητές/τριες που εντάσσονται σε προγράμματα της ειδικής αγωγής/λογοθεραπείας και αδυνατούν να παρακολουθήσουν ικανοποιητικά το εξ αποστάσεως πρόγραμμα εκπαίδευσης που τους προσφέρεται, καλούνται οι Διευθύνσεις όπως προβούν στις ανάλογες ρυθμίσεις, ώστε τα παιδιά αυτά να συμμετέχουν με φυσική παρουσία στο σχολείο σε ατομικές συναντήσεις».

Πιστώνουμε στο Υπουργείο ότι επιτέλους αναγνωρίζει ότι υπάρχουν παιδιά που αδυνατούν να παρακολουθήσουν εξ αποστάσεως εκπαίδευση, παιδιά που ανήκουν σε συγκεκριμένες ομάδες του μαθητικού πληθυσμού και έχουν «πληγεί» και την προηγούμενη φορά από την αναστολή φοίτησης. Το Υπουργείο ωστόσο, με τη συγκεκριμένη αναφορά, επιβεβαιώνει ξανά την εντελώς νεοφιλελεύθερη φιλοσοφία της εκπαίδευσης που συστηματικά υιοθετεί. Αναγάγει δηλαδή τα εμπόδια που δημιουργεί η εξ αποστάσεως μόνο σε πρακτικής φύσεως δυσκολίες τις οποίες αντιμετωπίζουν τα παιδιά που εντάσσονται στα προγράμματα ειδικής εκπαίδευσης αντί να εστιάσει στην παιδαγωγική ουσία. Στο ότι δηλαδή έχει δημιουργηθεί, με τις ευλογίες της παρούσας κυβέρνησης, ένα σύστημα που αποκλείει και περιθωριοποιεί τις πιο ευάλωτες ομάδες του μαθητικού πληθυσμού με τις πολιτικές που εφαρμόζει. Δεν είναι επειδή δεν μπορεί, είναι επειδή δεν θέλει. Η κυβέρνηση μεταθέτει το μπαλάκι της ευθύνης στις δυσκολίες των παιδιών τα οποία σύμφωνα με το ΥΠΠΑΝ «αδυνατούν» αντί να προνοήσει εξ αρχής τις κατάλληλες συνθήκες για ουσιαστική στήριξη κάθε παιδιού που την έχει ανάγκη.

Το ΥΠΠΑΝ αγνοεί επιδεικτικά και προκλητικά όχι μόνο τα συγκεκριμένα παιδιά που «αδυνατούν» να παρακολουθήσουν το εξ αποστάσεως εκπαιδευτικό πρόγραμμα, αλλά και τις υπόλοιπες ομάδες παιδιών που επηρεάζονται αρνητικά από την αναστολή φοίτησης. «Αδυνατούν» επίσης χιλιάδες μαθητές/τριες με μεταναστευτική βιογραφία. «Αδυνατούν» επίσης τα παιδιά που βρίσκονται πάνω από δύο μήνες εγκλωβισμένα στα κέντρα «υποδοχής και φιλοξενίας» προσφύγων. «Αδυνατούν» επίσης τα χιλιάδες παιδιά που ζουν σε τοξικά περιβάλλοντα ή αντιμετωπίζουν δυσκολίες συμπεριφοράς. Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε με την καταγραφή όλων των ομάδων παιδιών που «αδυνατούν» μέχρι να καταλήξουμε σε αυτό που η ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ Κίνηση επιτακτικά ζητούσε από τις 13 Μαρτίου 2020: “Την έγκαιρη λήψη ουσιαστικών μέτρων που να διασφαλίζει τη φυσική παρουσία ΟΛΩΝ ανεξαιρέτως των παιδιών στο σχολείο”.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχετε αποτύχει παταγωδώς. Έχετε αποτύχει στα μάτια ολόκληρης της κοινωνίας, των εκπαιδευτικών, των γονιών αλλά πολύ περισσότερο έχετε αποτύχει στα μάτια των παιδιών μας.