Της Γεωργίας Ζήνωνος και της Άντρης Νεοφύτου
Βοηθός Διευθύντρια Δημοτικής – Μέλος Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών
Δασκάλα Δημοτικής – Μέλος Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών
Είναι αναντίλεκτη διαπίστωση πως ενόσω ο κόσμος δυναμικά αλλάζει, το καταστατικό της ΠΟΕΔ παραμένει σχεδόν αναλλοίωτο από το 1984 και ως εκ τούτου δεν ανταποκρίνεται στα δεδομένα και στις προκλήσεις του σήμερα. Τόσο σε τοπικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο παρατηρείται μια σειρά αλλαγών που αφορούν την τεχνολογική εξέλιξη, την παγκοσμιοποίηση της κοινωνίας, τη μετανάστευση και την κινητικότητα, αλλά και τις κοινωνικές και οικογενειακές δομές.
Καμία αλλαγή δεν έγινε στο καταστατικό που να αφορά στους στόχους της εκπαίδευσης, ούτε ακόμα, όταν στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, έγινε επαναπροσδιορισμός των στόχων. Ένα από τα βασικά στοιχεία που απουσιάζει από τους στόχους, όπως αναλύονται στο καταστατικό, είναι η γνωριμία και η οικοδόμηση εμπιστοσύνης με το έτερο κομμάτι του κυπριακού λαού, την Τουρκοκυπριακή κοινότητα. Αυτό γίνεται ακόμα πιο επιτακτικό, αφού η παρέλευση του χρόνου χωρίς λύση παγιώνει τη διαίρεση και απειλεί το παρόν και το μέλλον της χώρας μας.
Εύλογα εγείρεται ένας σημαντικός προβληματισμός. Μπορούμε εμείς οι εκπαιδευτικοί να παραμείνουμε στους παλιούς προβληματισμούς μας, να έχουμε τις ίδιες προτεραιότητες στις επιδιώξεις μας και στις δράσεις μας όπως τις είχαμε το 1984; Η άποψή μας είναι ότι αποτελεί αδήριτη ανάγκη αφενός οι στόχοι να αναδιαμορφωθούν και να επαναδιατυπωθούν ώστε να ανταποκρίνονται στα δεδομένα της σημερινής εποχής και αφετέρου η δράση της Π.Ο.Ε.Δ θα πρέπει να εμπλουτιστεί και να γίνει πιο ουσιαστική. Παρακάτω θα προσπαθήσουμε με απλά επιχειρήματα να στηρίξουμε την προαναφερθείσα άποψη.
Στο Καταστατικό της ΠΟΕΔ, στους σκοπούς της οργάνωσης η μόνη αναφορά στο κυπριακό πρόβλημα είναι «5.17. Η συντήρηση της μνήμης για την κατεχόμενη βόρεια Κύπρο, η συμμετοχή στην κοινή προσπάθεια για απελευθέρωση των τουρκοπατημένων εδαφών μας και επιστροφή των προσφύγων στις εστίες τους και η συνέχιση του αγώνα ως τη δικαίωση». Δεν γίνεται καμία αναφορά στη δική μας συμβολή για επανένωση της πατρίδας μας. Η λύση που επιδιώκεται σε πολιτικό επίπεδο είναι συγκεκριμένη και για να προωθηθεί επιβάλλεται η γνωριμία με την Τουρκοκυπριακή Κοινότητα και η καλλιέργεια ειρηνικής κουλτούρας και κουλτούρας συμβίωσης. Αυτό είναι εξόχως σημαντικό επειδή η λύση που έχουμε συμφωνήσει από το 1977 ουσιαστικά εξελίσσει τον κρατικό συνεταιρισμό του 1960 στο πλαίσιο της ομοσπονδίας. Επιβάλλεται, λοιπόν, αυτό που καλλιεργείται και προωθείται στο σχολείο να είναι συμβατό μ’ αυτό που έχουμε συμφωνήσει ως λύση του Κυπριακού.
Είναι ολοφάνερο ότι η στοχοθεσία της ΠΟΕΔ εστιάζει στην Ελληνοκυπριακή οπτική των πραγμάτων και αγνοεί τις οπτικές άλλων ομάδων παιδιών και γονέων αλλά και εκπαιδευτικών που λαμβάνουν μέρος στα σχολεία μας, εφόσον μεταξύ άλλων αναφέρεται στο καταστατικό της ΠΟΕΔ ότι πρώτιστος στόχος της οργάνωσης είναι «5.1. Η προστασία και εξύψωση της Ελληνικής Εκπαίδευσης της Κύπρου και ιδιαίτερα της Δημοτικής Εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών που υπηρετούν στα δημοτικά σχολεία». Επιπρόσθετα, η στοχοθεσία της ΠΟΕΔ, δεν σέβεται τη διαφορετικότητα των εκπαιδευτικών όσον αφορά θέματα θρησκείας κάτι που αποδεικνύει ο πιο κάτω στόχος. «5.5. Η επίτευξη εθνικής, χριστιανικής, κοινωνικής και πνευματικής προαγωγής των μελών της με τη διοργάνωση εκπαιδευτικών συνεδρίων, εκδρομών, θεατρικών παραστάσεων, συναυλιών, δεξιώσεων, χορών αθλοπαιδιών ή άλλων εκδηλώσεων» . Μπορεί αυτό να καλύπτει την μεγαλύτερη μερίδα των εκπαιδευτικών, όμως ο σεβασμός της διαφορετικότητας του κάθε εκπαιδευτικού, θα έπρεπε κατά την άποψή μας ν’ αποτελεί πρώτιστο και κύριο στόχο στο καταστατικό της ΠΟΕΔ πλέον.
Πολλές φορές, συζητώντας το θέμα της εκπαίδευσης για την ειρήνη, έχουμε ακούσει το αντεπιχείρημα ότι μπορεί «εμείς – Ελληνοκύπριοι/ες» να κάνουμε βήματα για την ειρήνη αλλά οι «άλλοι- Τουρκοκύπριοι/ες», δεν θα το κάνουν. Συγκρίνοντας όμως την στοχοθεσία της ΠΟΕΔ με αυτή της ΚΤΟΣ (συντεχνία Τουρκοκύπριων δασκάλων) , αλλά και τις ενέργειες τους προς την εκπαίδευση για την ειρήνη, θα καταλήξουμε σε πολύ διαφορετικά συμπεράσματα. Εδώ και δεκαετίες, τον ρόλο των δικοινοτικών δράσεων σε συνεργασία με την ΚΤΟΣ, την έχει αναλάβει η Προοδευτική, με μεγάλη επιτυχία. Αυτόν τον ρόλο όμως, θα έπρεπε να τον είχε η ΠΟΕΔ και όχι η Προοδευτική. Δυστυχώς οι προσπάθειες της ΠΟΕΔ για επαναπροσέγγιση ήταν απειροελάχιστες και επιφανειακές. Οι λίγες συναντήσεις ΠΟΕΔ και ΚΤΟΣ έγιναν μόνο μεταξύ στελεχών και δεν ενθαρρύνθηκε η συμμετοχή δασκάλων ή ακόμα και παιδιών, που θα είχε ουσιαστικά αποτελέσματα. Αυτή η στάση της ΠΟΕΔ έγινε αντιληπτή από την τουρκοκυπριακή οργάνωση ΚΤΟΣ και προκάλεσε απογοήτευση στους Τουρκοκύπριους εκπαιδευτικούς, αναγκάζοντάς τους να στραφούν προς την Προοδευτική Κίνηση Δασκάλων και Νηπιαγωγών για την πραγματοποίηση δικοινοτικών δραστηριοτήτων.
Από το 2003 που άνοιξαν τα οδοφράγματα η Προοδευτική μαζί με την ΚΤΟΣ έχουν διοργανώσει πάρα πολλές δραστηριότητες εκπαιδευτικού, κοινωνικού, πολιτιστικού, αθλητικού και πολιτικού περιεχομένου. Συνέδρια, ημερίδες, συζητήσεις, ποδοσφαιρικές συναντήσεις, ποδηλασίες, δενδροφυτεύσεις, ξεναγήσεις σε ιστορικά μνημεία, λειτουργία δικοινοτικής παιδικής χορωδίας, χοροί, βραδινές έξοδοι, ανταλλαγές επισκέψεων σε σχολεία, εκδρομές, κατασκηνώσεις κ.ά.
Ως μέλη της Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών με τη νέα σχολική χρονιά θα εισηγηθούμε τα πιο κάτω:
Α. Να διαμορφωθούν και να αναδιατυπωθούν οι σκοποί της ΠΟΕΔ
Β. Να δημιουργηθεί Γραφείο Προώθησης των δικοινοτικών δράσεων
Γ. Να δοθούν ευκαιρίες στους Ε/κ και Τ/κ εκπαιδευτικούς για γνωριμία, συνεργασία και ανάπτυξη κοινών δράσεων εκπαιδευτικών, κοινωνικών, πολιτιστικών, αθλητικών, περιβαλλοντικών κ.ά.
Η ΠΟΕΔ πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση αντιλήψεων, στάσεων και συμπεριφορών που να συμβάλουν στην επανένωση της πατρίδας μας και να προωθούν την ειρηνική συμβίωση των κατοίκων της. Είναι ένας θεσμός που μπορεί να συμβάλει στην προσπάθεια εκπαίδευσης για την ειρήνη. Χρειάζεται όμως πολιτική βούληση και συστηματική δουλειά.