Της Χρίστης Βασιλείου
Λογοθεραπεύτρια – Μέλος Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών
«…Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα αυτό το έθνος θα ξεσηκωθεί και θα ζήσει το αληθινό νόημα της πεποίθησής του: Θεωρούμε αυτές τις αλήθειες αυταπόδεικτες, ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δημιουργηθεί ίσοι». Μ. Λ. Κινγκ.
- Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ηγήθηκε της «Πορείας στην Ουάσιγκτον» και εκφώνησε την ιστορική ομιλία του που ξεκινά με τη φράση «Έχω ένα όνειρο…», στην οποία περιγράφει το όραμα του για ισότητα στην αμερικανική κοινωνία.
Σχεδόν μισό αιώνα μετά την ιστορική του ομιλία στις Η.Π.Α., στην άλλη άκρη της υφηλίου, στη μικρή μας νήσο οι διακρίσεις συνεχίζονται μέσα από πολιτικές λιτότητας, εις βάρος συγκεκριμένων ομάδων μαθητών/ριών. Μέσα από την αποκοπή 590 ωρών ενισχυτικής διδασκαλίας από μαθητές/ριες που παρουσιάζουν υψηλό βαθμό ρίσκου για λειτουργικό αναλφαβητισμό στη δημοτική εκπαίδευση καθώς και μέσα από εξοικονομήσεις ωρών από ενισχυτική διδασκαλία μαθητών/ριων με μεταναστευτική βιογραφία. Η προσπάθεια του ΥΠΠΑΝ να καλύψει τα κενά που το ίδιο έχει δημιουργήσει μέσα από το πρόγραμμα ΔΡΑΣΕ και την αγορά Υπηρεσιών από την επόμενη σχολική χρονιά, δεν αφαιρεί και τις όποιες ευθύνες φέρουν για την απουσία πολιτικών όλα αυτά τα χρόνια.
Η ειδική εκπαίδευση βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο και αναμένονται αλλαγές μέσα από την ενιαία εκπαίδευση για δημιουργία συνθηκών για ίση πρόσβαση στην εκπαίδευση. Οι αυξανόμενες ανάγκες παροχής ειδικής εκπαίδευσης απαιτούν την παροχή επιπλέον διδακτικών περιόδων στην υπάρχουσα μειωμένη παροχή, ιδιαίτερα στις θεραπείες. Τρανό παράδειγμα η μειωμένη παροχή λογοθεραπευτικής αγωγής με 1,3 αντί 2,0 περιόδους/ ανά μαθητή/τρία και 3,0 στις ειδικές μονάδες και στα ειδικά σχολεία λόγω των σοβαρών δυσκολιών που αντιμετωπίζουν.
«Έχω ένα όνειρο….», ότι μια μέρα θα παρέχονται ίσες ευκαιρίες μόρφωσης και διαβίωσης στα παιδιά μας με μεταναστευτική βιογραφία παρέχοντας τους, ανάμεσα σε άλλα, τις απαραίτητες ώρες για την διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας ως δεύτερη γλώσσα.
«Έχω ένα όνειρο…..», ότι μια μέρα τα παιδιά μας δεν θα αξιολογούνται με βάση βαθμοθηρικά πρότυπα (αστεράκια) με στόχο την κατάταξη και την σύγκριση, αλλά σύμφωνα με τις δυνατότητες και τις αδυναμίες τους ώστε να εξελιχθούν και να αναπτυχθούν με ήθος και κριτική σκέψη.
«Έχω ένα όνειρο…..», ότι μια μέρα το ειδικό σχολείο θα συνυπάρχει και θα καταστεί κεντρικός φορέας στην προσπάθεια για κοινωνική ενσωμάτωση των παιδιών μας, με κοινή αυλή στο νηπιαγωγείο της γειτονιάς της κόρης μου στον βορρά, με κοινή αυλή στο δημοτικό σχολείο της γειτονιάς του γιου μου στον νότο και με κοινή αυλή στο γυμνάσιο και λύκειο των παιδιών μου σε ανατολή και δύση, παρέχοντας τους ευκαιρίες για κοινωνική συναναστροφή, φιλίες, εκπαίδευση και θεραπείες.
«…Έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα η πολιτεία της Αλαμπάμα θα μεταμορφωθεί σε μια πολιτεία, όπου τα μικρά μαύρα αγόρια και κορίτσια θα μπορέσουν να πιαστούν χέρι με χέρι με τα μικρά λευκά αγόρια και κορίτσια και να περπατήσουν μαζί σας αδελφές και αδελφοί». Μ.Λ.Κινγκ
Άραγε θα συνεχιστούν οι αγώνες υπέρ των δικαιωμάτων στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε; Σε έναν ιδανικό κόσμο και μια ενιαία κοινωνία, δεν θα έπρεπε καν να υφίσταται τέτοια ανάγκη. Μέχρι τότε, εμείς θα πράττουμε, θα αγωνιζόμαστε και θα διεκδικούμε το αυτονόητο δικαίωμα για ισότιμες ευκαιρίες μάθησης και ολόπλευρης ανάπτυξης για όλα τα παιδιά χωρίς διακρίσεις.